Rust en contemplatie

December is een maand van samenzijn, feest en herkenning. Dit laatste zorgt ervoor dat we vaak geneigd zijn de (h)erkenning in anderen te zoeken, wat goed kan zijn – begrijp me niet verkeerd -  maar vaak ook voor verwarring zorgt. Diners waar niet echt reikhalzend naar uitgekeken wordt, mensen tegenkomen die je al een tijdje niet hebt gezien op dat ene feestje dat gepland staat (je hebt er volgende week nog twee) en dan vervolgens met een brede glimlach elkaar het beste wensen. En dit alles begint dan al vroeg in de maand , want tja, het einde van het jaar nadert dus het lijkt wel alsof iedereen nog een stempel wil drukken op het jaar. December dus. 

Natuurlijk gezien betekent winter een tijd van terugtrekken en bezinning. Terug naar jezelf en in alle rust gaan kijken wat er gebeurd is het in afgelopen half jaar. Vanaf 21 december (de Winter solstice) tot aan 21 juni (de Zomer solstice) ga je letterlijk van binnen naar buiten. Zo’n decembermaand met al zijn feesten werkt dan niet echt mee.

Vraag jezelf eens af hoe dat voor jou werkt tijdens festiviteiten. Is het gekunsteld of echt? Hoeveel borrels, feestjes en diners voelen aan als “ja, daar heb ik zin in” of hoeveel als “ik ga, maar eigenlijk..”. Zou het dan ook zo kunnen zijn dat wanneer het eenmaal Kerst is je negen van de tien keer geen energie meer hebt om dat Kerstdiner te bereiden, weer die (schoon)moeder onder ogen te moeten  komen, of aan tafel te moeten zitten met mensen waar je niet op zit te wachten? Is het een overkill aan samenzijn en hebben we daarom geen zin? Of kan je ervan uit gaan dat je hier bewust voor hebt gekozen en je ook werkelijk uitkijkt naar datgene waar Kerst voor blijkt te staan; in vrede samenzijn.

Terugkomend op de tijd van het jaar, natuurlijk gezien, staat deze periode voor rust en contemplatie. Voel en ga eens te raden of je jezelf betrapt op onrustige nachten en intensieve dromen. Heb je de indruk dat het jaar als het ware over je heen valt? Misschien merk je dat je gedachten heen en weer springen naar dingen die eerder gebeurd zijn omdat ze nog even aandacht nodig hebben, een plek mogen krijgen of gewoon omdat ze heel erg leuk zijn en je een grote glimlach bezorgen. Dit is, in mijn optiek, precies waarom december zo’n enorm hectisch gevoel teweeg kan brengen. Behalve alle verplichtingen zijn er ook nog eens een miljoen dingen die even mogen ‘landen’,  voordat je weer fris en monter de donkere maanden januari en februari tegemoet mag treden. Donkere, korte dagen; het geeft je nou eenmaal minder energie, dus de vraag is, hoe ga je ermee om en wat kun je verwerken.

Als je eerlijk durft te zijn naar jezelf en een keuze kunt maken in alle festiviteiten en gaat naar daar waar je hart ligt, dan zit je goed. Voelt het anders en heb je tijd nodig? Wees dapper en blijf bij jezelf. Zo heb je altijd zin in datgene dat op je pad komt en is zelfs die ene tafelgenoot best wel gezellig.

Bij jezelf blijven geeft rust en dan kan zelfs een feestje contemplatie bieden.
De rest is aan jou.

Mooie feestdagen gewenst! Hanneke